ค้นหาบล็อกนี้

วันพฤหัสบดีที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2553

ทรมานเหลือเกิน

ตอนนี้เราเลิกกันไปแล้ว มันก็รู้สึกทรมาน เค้งคว้างไปหมด

รู้อย่างเดียว ความรู้สึกตอนนี้คือกลัว กลัวไปหมด

ก็เพราะว่าตัวเองไม่ยอมเผื่อใจไว้ พอผิดหวัง ก็เป็นยังไงหละ เจ็บๆ
เค้าบอกว่า เค้าอยากจะขอเวลาให้เค้าได้ใช้ขีวิต อิสระ เสรี ก่อนที่เค้าจะไปทำงานแล้ว

สรูป ฉันก็ยังไม่ไม่ใช่ของเค้า


ถ้าเราผ่านไปสักพัก เรายังไม่มีใครใหม่ ก็กลับมาคบกันก็ได้

ก็แล้วทำไมหละ ทามมายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ก็อยู่กันมาตั้งกี่ปีก็ไม่เห็นจะช่วยอะไร

เราคิดที่จะฝากชีวิตกะใคร พอมันพัง มันก็รู้สึกเคว้งข้างเป็นธรรมดา

คนไม่ใช่ ไงก็ก็ไม่ใช่แหระวะ

กลับมา ก็ไม่ใช่เหมือนเดิมแหระ

ไปหาเถอะ แขว้นหาบนสวรรค์ละกัน

ก็บอกว่าเห็นแก่ตัวแต่ไม่รู้ว่าจิงๆแล้ว ตัวเองรู้สึกแบบนั้นจิงหรือป่าว

หรือเพราะว่า เราต่างกันที่ช่องว่าของอายุ ห่ากันเกือบ สิบปี

ทรมานสุดเลยตอนนี้

ทำไรก็เศร้า






แล้ว ฉันก็ขอโอกาสแก้ตัวเป็นครั้งสุด

แต่คำตอบที่ได้รับคือ ไม่ได้ผิดที่ตัวเราแต่ผิดที่เค้า เค้าเองที่เห็นแก่ตัว อยากไปมีอิสระ แล้วเค้าก็บอก

เค้าขอเวลาหน่อย...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น